Yarın ölücem ben,
Hem de yok yere.
Nere aidim? Nerdeyim ben...
Yarın gülücem ben
Hem de yok yere..
Sahip olduklarım yitip giderken hem de...
Hem de gitmek istemezken...
Gözlerimi kaçırmak zorundayım...
ki iyi olduğumu düşünmelerine izin vereyim...
Öleceğini bile bile yaşamak...
Hiç yaşamamış olmaya yeğ....
Hiç yaşanmamış olmaya da yeğ....
Hayatı sonuna kadar yaşamak....
Solumadan....Sarı bir benizle...
İnsanlar su içmeye devam edicekler yine de
Yemek de yiyecekler..
ama sen gitmiş olacaksın...
Hem de bilmediğin bir yere...
Gözlerin yerde bu sefer...
Sağır olmuş gözlerin...
Ne duyabiliyor
Lal olmuş aynı zamanda...
Mecali kalamamaktan konuşmaya...
Gideceği yeri yerde arıyor yerle bir olmuş bir çığlıkla...
Ölümün asaletini kabullenmiş
Bu yüzden tutunamıyor hayata...
Elindeki kahve fincanına isyan ediyor..
Yanmakta olan sigarasına belki...
Küfür ediyor pencereden içeri güneş giriyor diye...
Saçlarına isyan ediyor,
Aynaya isyan ediyor
Soluğu kesilmiş aynaya bakıyor...
Küfür ediyor...
Küfür ediyor...
ama kabulleniyor ölümü.....
10.10.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder